Polariteit vind ik zo’n mooi woord. Het betekent de ‘aanwezigheid van twee tegengestelde of contrasterende principes’. Zo ook met mannelijke en vrouwelijke energie (iets dat we allemaal in ons dragen) en het aanvullen van elkaars energie in een liefdesrelatie of vriendschap.
In de tantra wordt de polariteit verwelkomd als heilig. Deze eeuwenoude Indiase levensfilosofie leert je om vanuit flow in verbinding te zijn met jezelf, de ware natuur van jezelf en de ander eert. Waar mannen en vrouwen – en mensen die zich identificeren met man, vrouw of zich genderneutraal voelen – eerlijke conversaties kunnen hebben over wie ze werkelijk zijn, welke eigenschappen in zichzelf, welke uitdagingen ze op hun pad vinden, vanuit volledige eerlijkheid en openheid hun waarheid spreken.
Ik leerde om mijn vrouwelijke eigenschappen te zien voor wat ze zijn: soms zacht, vrolijk, lief, maar vaak ook krachtig, passioneel, ongeremd en sensueel. De waardering van deze vrouwelijke eigenschappen is weer in opmars gelukkig. Dat clichébeeld van vrouwen die dramatisch en overgevoelig zijn, mag dat alsjeblieft in de prullenbak? In de polariteit eert de tantra de vrouwelijke eigenschappen die voorheen als ‘te veel’ werden bestempeld. Alles mag er zijn. Dat geldt natuurlijk ook voor de mannelijke energie, de meer stabiele, sterke yang energie.
Om je schaduwkanten als vrouw écht aan te kijken, that takes balls. En hoewel ik geen man ben, heb ik wel de moed van mijn masculine energy nodig om – startend bij de verzachting in mijn vrouwelijke Godinnenenergie – krachtig te kunnen bouwen aan een nieuw fundament.